chris baerveldt
Wetenschapper
Ontdekken en blijven ontdekken. Dat is de aard van het beestje en daarom ben ik wetenschapper/socioloog geworden.
Één onderwerp was nooit voldoende voor me. Daarom werd ik geen specialist maar zocht ik eens in de vijf jaar een nieuwe uitdaging. Soms met succes, soms niet. Uiteindelijk heb ik op heel wat gebieden onderzoek gedaan en gepubliceerd.
De belangrijkste onderwerpen van mijn onderzoek staan op deze website: bureaucratische overlast, sociale netwerken, discriminatie, criminaliteit, jongeren en evaluatieonderzoek.
in de wereld
Wetenschap is niet alleen nieuwsgierigheid. Wetenschap is er ook voor de wereld en die wereld heeft hard verbetering en actie nodig. Dat besef heeft altijd invloed op mijn werk gehad. Niet op wat er uit het onderzoek komt, want feiten blijven feiten of ze nu leuk zijn of niet. Maar wel op de keuze voor onderwerpen en vragen: wat ga je onderzoeken?
De keuze voor bureaucratische overlast als onderwerp is er niet voor niets. Die overlast is namelijk een groot probleem. Hij is vaak irritant en kostbaar, maar kan ook levens verwoesten. Tegelijkertijd is er nog steeds weinig wetenschappelijke aandacht voor bureaucratische overlast. Dit wetenschappelijk gebrek belemmert niet alleen een goed zicht op het probleem, maar ook op goede oplossingen.
en niet alleen
Met mijn pensioen kreeg ik voldoende tijd voor de studie van bureaucratische overlast. Het bleek een onontgonnen terrein. Ik moest zelfs de term 'bureaucratische overlast' uitvinden, omdat 'te veel bureaucratie' of 'onnodige bureaucratie' echt van alles kan betekenen. Er was verrassend weinig bruikbare theorie en onderzoek. Daarom ben ik begonnen met het schrijven van een basisboek.
Wetenschap is niet iets voor eenlingen. Dat soort romantiek werkt niet. Mijn verhaal bracht me in een groot aantal vakgebieden en thema's waar ik te weinig verstand van heb. Daarom zoek ik hulp van specialisten op die terreinen